Άρθρο της Patricia Inacio, PhD
Η γαλεκτίνη-3 (Γαλ-3) και η ορμόνη αλδοστερόνη μπορεί να αποτελέσουν δύο νέους βιοδείκτες πρόγνωσης της νόσου στους ασθενείς με πνευμονική αρτηριακή υπέρταση, σύμφωνα με μία πρόσφατη μελέτη με τίτλο “Η γαλεκτίνη-3 και η αλδοστερόνη ως πιθανοί διπλοί βιοδείκετες στην πνευμονική αρτηριακή υπέρταση (ΠΑΥ), (“Galectin-3 and aldosterone as potential tandem biomarkers in pulmonary arterial hypertension,”) το οποίο δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Heart. Η αλδοστερόνη, μια στεροειδής ορμόνη που ευθύνεται για την ρύθμιση της ισορροπίας άλατος και νερού στο σώμα, είχε προηγούμενως βρεθεί ότι εμπλέκεται στην αναδόμηση των πνευμονικών αγγείων και στη κυστική ίνωση. Επίσης, αυξημένα επίπεδα αλδοστερόνης βρέθηκαν στους ιστούς και το αίμα ασθενών με ΠΑΥ. Ο μηχανισμός δράσης της αλδοστερόνης και της επίδρασής της στο καρδιοαναπνευστικό σύστημα γίνεται μέσω της Γαλ-3, μιας ενδογενούς β-γαλακτοσιδάση- λεκτίνης με διαπιστωμένο ρόλο στις φλεγμονές, στην κυστική ίνωση και στην καρδιακή ανεπάρκεια.
Καθώς κλινικές μελέτες για τον ρόλο τόσο της Γαλ-3 όσο και της αλδοστερόνης στην ΠΑΥ δεν υπάρχουν, μια ομάδα ερευνητών εξέτασε τη σύνδεση μεταξύ αλδοστερόνης/Γαλ-3 και της σχέσης τους με την επιδείνωση της ασθένειας. Η ανάλυση έγινε σε 57 ασθενείς, 41 με ιδιοπαθή ΠΑΥ και 16 με ΠΑΥ λόγω νοσημάτων του συνδετικού ιστού, και σε δείγμα από υγιείς ανθρώπους (σε σύνολο, οκτώ αντιστοιχούσαν ηλικιακά με τους ασθενείς). Οι μετρήσεις και στα δύο δείγματα έγιναν για τα επίπεδα Γαλ-3, της αλδοστερόνης και άλλες πρωτεΐνες του πλάσματος.
Οι ερευνητές βρήκαν ότι ασθενείς με ιδιοπαθή ΠΑΥ και με ΠΑΥ λόγω νοσημάτων του συνδετικού ιστού είχαν αυξημένα επίπεδα τιμών Γαλ-3 ((12.2 ng/mL και 14.1 ng/mL, αντίστοιχα), σε σύγκριση με το υγιές δείγμα (8.5 ng/mL). Τα επίπεδα αλδοστερόνης ήταν αυξημένα μόνο στους ασθενείς με ιδιοπαθή ΠΑΥ (248.5 pg/mL σε σχέση με 71.9 pg/mL στο υγιές δείγμα). Επιπλεόν τα επίπεδα αλδοστερόνης και Γαλ-3 (καθώς και τα επίπεδα της Ν-τερματικής του νατριουρητικού πεπτιδίου εγκεφάλου, NT-proBNP) ήταν υψηλότερα στους ασθενείς με ΠΑΥ σε προχωρημένο στάδιο της νόσου (λειτουργικής κλάσης ΙΙ-ΙΙΙ κατά ΠΟΥ) από ότι στους ασθενείς σε προγενέστερα στάδια (λειτουργική κλάση Ι κατά ΠΟΥ) ή στο υγιές δείγμα.
Συμπερασματικά, η υψηλότερη συγκέντρωση Γαλ-3 και αλδοστερόνης στα δείγματα αίματος ασθενών με ΠΑΥ δείχνει ότι ότι η οδός Γαλ-3 είναι σημαντική για την πρόγνωση της ασθένειας. Τα δύο αυτά μόρια μπορούν να χρησιμεύσουν ως βιοδείκτες μέτρησης της σοβαρότητας της νόσου.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στα αγγλικά στο Pulmonary Hypertension News.
